“Pek sevgili hemşirem, Uzun zamandır elime almaya tövbeli olduğum, dokunduğum hâlde midemi allak bullak eden derin sızıları bilincimin peşine takan şu kalemi, yazmaya mecbur oluşumdan tutuyorum. Bilsen, nasıl titriyor ellerim. Nasıl düşüyor gözlerim yeryüzüne ve nasıl üşüyor yüreğim. Hiç mi düşünmezsin hemşirenin hâli ahvalini. Niçin arayıp sormazsın diye sitem ediyorum…